سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی یک موضوع داغ است. این عمل کپی کردن یا ارائه ایده‌ها، سخنان یا کار شخص دیگری به‌عنوان متعلق به خودتان بدون ارائه انتساب است. در اینجا نقض جدی تحصیلی وجود دارد، زیرا اصول یادگیری علمی را نقض می کند. در اینجا به سرقت ادبی در مقالات علمی، نوع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
فهرستی از انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
در مقالات علمی، سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
یک شکل مستقیم سرقت ادبی عبارت است از کپی کردن کلمه به کلمه از اثر شخص دیگری برای ارائه به عنوان اثر خود بدون اعتبار مناسب. در این صورت سرقت ادبی جدی ترین جرم است و ممکن است منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و پیگرد قانونی شود.
در سرقت ادبی مستقیم، متن را می توان از یک منبع منتشر شده، کار یک همکار یا یک دست نوشته ناخواسته کپی کرد. علاوه بر سرقت علمی مستقیم، محققان می توانند با عدم شناسایی یا استناد صحیح تصاویر یا ارقام نیز سرقت ادبی کنند. ارجاع صحیح و مجوز منابع برای محققین ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که از اثری که قبلاً منتشر شده است در یک نشریه دیگر بدون استناد به آن یا کسب مجوز مجدداً استفاده می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. علیرغم این واقعیت که ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان می تواند منجر به رد شدن دستنوشته شما شود.
یک دستنوشته می‌تواند به روش‌های مختلفی سرقت ادبی شود، از جمله با ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، یا با ارسال نسخه‌ای خطی که داده‌ها یا یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی موجود را ترکیب می‌کند. خطوط قبلا منتشر شده استفاده می شود. خود سرقت ادبی همچنین زمانی رخ می دهد که محققان از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون ذکر منبع مناسب استفاده کنند.
محققان باید مطمئن شوند که به طور مناسب به مقالات قبلی خود استناد کرده و در صورت لزوم مجوز دریافت کنند. همچنین ضروری است که محققان اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها تحقیقات و ایده های اصلی را منعکس می کند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی کلمات و ساختار جمله دیگری را می گیرد و کمی آنها را تغییر می دهد. علیرغم اینکه اثر ممکن است متفاوت به نظر برسد، باز هم سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی تایید نشده است.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله کپی کردن سبک و محتوای نویسنده دیگر، تغییر چند کلمه یا جایگزینی کلمات در متن اصلی با مترادف.
پژوهشگران باید از کلمات خود استفاده کنند و در ارائه نظرات و کارهای دیگران از همه منابع به درستی استفاده کنند. علاوه بر این، محققان باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه های آنها معنای نویسنده اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
مفهوم سرقت ادبی موزاییک به استفاده از منابع مختلف برای ایجاد یک سند جدید بدون دادن اعتبار مناسب به منابع اشاره دارد. با توجه به اینکه ایده و اثر نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد، همچنان سرقت ادبی محسوب می شود.
سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، مانند استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر منبع، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون ارجاع.
هر زمان که محققین اسناد جدیدی ایجاد می کنند، باید مطمئن شوند که همه منابع را به درستی اعتبار می دهند و از کلمات خودشان استفاده می کنند. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده و ایده های اصلی به طور دقیق منتقل می شوند.
مقالاتی که سرقت علمی شده اند و عواقب آن
سرقت ادبی در یک مقاله علمی می تواند عواقب شدیدی داشته باشد. در صورتی که محققی مرتکب سرقت ادبی شود، احتمال دارد عواقب زیر رخ دهد:
رد نسخه خطی
مقالات علمی با سرقت ادبی احتمالاً در صورت یافتن کاملاً رد خواهند شد. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند از این طریق آسیب ببیند، که می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. دانشمندانی که نسخه های خطی آنها رد شده است نیز ممکن است بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه کارشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
شهرت محقق می تواند با سرقت ادبی به شدت آسیب ببیند. محقق ممکن است اعتماد و احترام خود را از دست بدهد، که همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای او دشوار می کند. محققانی که شهرت آنها آسیب دیده است نیز می توانند در آینده شغلی خود را محدود کنند.
پیامدهای قانونی
محققانی که دست به سرقت ادبی می زنند، قوانین کپی رایت را نقض می کنند و اگر مجرم شناخته شوند، ممکن است با مجازات های کیفری و مدنی مواجه شوند. در مقابل، سرقت ادبی طبق قوانین کپی رایت جرم محسوب می شود زیرا حقوق نویسنده را نقض می کند. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
دانشمندانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند می توانند مدرک تحصیلی خود را باطل کنند. آینده شغلی یک محقق می تواند به شدت تحت تاثیر این موضوع قرار گیرد، که می تواند ویرانگر باشد. باطل شدن مدارک تحصیلی می تواند در آینده شغلی را برای فرد دشوار کند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
سرقت علمی یک موضوع جهانی است و ایران نیز از این امر مستثنی نیست. اقدامات متعددی از سوی ایران در سال های اخیر برای جلوگیری از سرقت ادبی و حفظ یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. فردی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود می تواند به اشد مجازات محکوم شود.
اقدامات متعددی برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) انجام داده است. مؤسسات دانشگاهی و محققان ملزم به پیروی از دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه برای انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح توسط MSRT هستند.
سرقت ادبی در ایران یک جرم دانشگاهی تلقی می شود و می تواند مجازات شدیدی را برای محققین در پی داشته باشد. برای تعیین شدت مجازات، باید میزان سرقت ادبی ارزیابی شود. از جمله مجازات های رایج در ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات‌های سرقت ادبی در ایران است. ابطال مدرک یک محقق می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
این امکان وجود دارد که محققانی که به سرقت ادبی متهم شده اند از انجام تحقیقات معلق شوند. آنها ممکن است در دسترسی به منابع و بودجه محدود باشند، که باعث می شود نتوانند به کار خود ادامه دهند.
ممنوعیت انتشار
در برخی موارد، اگر محققین به سرقت ادبی متهم شوند، ممکن است با ممنوعیت انتشار مواجه شوند. در نتیجه نمی توانند اثر جدیدی را برای مدت زمان مشخصی منتشر کنند. در نتیجه، آنها می توانند از نظر شغلی و شهرت خود در جامعه علمی متحمل پیامدهای مهمی شوند.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، ممکن است برای محققینی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شده اند نیز جریمه ای در نظر گرفته شود. جریمه سرقت ادبی بسته به شدت آنها متفاوت است.
پیامدهای قانونی
محققان را می توان به دلیل سرقت ادبی جریمه و زندانی کرد، که خلاف قوانین کپی رایت است.سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.
علاوه بر این، ایران اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی دانشگاهی انجام داده است. اخلاق و یکپارچگی تحقیق توسط کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) ایجاد شده توسط MSRT نظارت شده است. برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک، NREC دستورالعمل هایی را برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است و به محققان پشتیبانی و آموزش می دهد.
علاوه بر NREC، موسسات دانشگاهی در ایران نیز کمیته‌های اخلاقی خود را برای حفاظت از اخلاق پژوهشی ایجاد کرده‌اند. این کمیته ها به عنوان بخشی از وظایف خود، به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می دهند و اطمینان می دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها به شیوه ای اخلاقی انجام می شود.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
یک ابزار آنلاین تشخیص سرقت ادبی به نام Turnitin محتویات یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و منتشر نشده مقایسه می کند. یک گزارش سرقت ادبی خودکار با کمک این ابزار ایجاد می‌شود که هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. در مقالات دانشگاهی، Turnitin اغلب توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزاری کاربرپسند که یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و ببینید کدام قسمت‌های دستنوشته شما مشابه آنهایی است که در جاهای دیگر منتشر شده است. محققان و ناشران به طور منظم از Plagiarism Checker X برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
گرامر
همچنین هنگام بررسی اشتباهات املایی و گرامری می تواند سرقت ادبی را تشخیص دهد. ابزار مقایسه هرگونه شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
با Copyscape، می‌توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده و برجسته کردن شباهت‌ها تشخیص دهید. علاوه بر این، این ابزار با شناسایی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. در مقالات دانشگاهی، Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت ها برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک دست نوشته را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده قبلی مقایسه می کند تا مشخص کند که آیا سرقت ادبی در آن وجود دارد یا خیر. با تهیه گزارش سرقت ادبی، می توانید از وجود شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده مطلع شوید. ناشران و محققان از iThenticate استفاده می کنند تا مطمئن شوند که مقالات علمی عاری از سرقت ادبی هستند.
DupliChecker
با DupliChecker، یک نسخه خطی با پایگاه داده مقالات منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. به عنوان بخشی از گزارش سرقت ادبی، این ابزار هرگونه شباهت بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. دانشجویان و محققان از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
ابزارهایی که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود، بسیار زیاد است، اما برخی از آنها برجسته هستند.
بازرسی دستی
داوران از بازرسی دستی به عنوان روش اصلی تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. مقایسه نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع به بازبینان کمک می کند تا سرقت ادبی را شناسایی کنند. هنگام بررسی یک دست نوشته، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی به طور کلی و سایر انواع سرقت ادبی را شناسایی کنند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزار تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند. آنها نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و هرگونه شباهت را برجسته می کنند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان شباهت دستنوشته را با اثر منتشر شده اندازه گیری می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولاً از Turnitin، iThenticate و Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی نیز فهرست منابع را برای کشف سرقت ادبی بررسی می کنند. مراجع استفاده شده در نسخه خطی با منابع موجود در بخش مراجع مقایسه می شود. استناد به همه منابع و عدم استناد با این روش تضمین می شود.
علاوه بر این، بازبینان استناد به منابع موجود در نسخه خطی را بررسی می‌کنند تا از صحت آنها و مطابقت مطالب ذکر شده با محتوای اصلی اطمینان حاصل کنند. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
راهنمای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
دانشمندان باید دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌ها را دنبال کنند تا از سرقت ادبی در مقالات علمی خود جلوگیری کنند. در زیر برخی از مؤثرترین راه‌ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آمده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
با استفاده از استنادهای مناسب می توان از سرقت ادبی در مقالات علمی جلوگیری کرد. هنگام استفاده از کار شخص دیگری باید به او اعتبار دهید. این مقاله شامل استنادهای درون متنی و فهرست مرجع است. یک استناد درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. تمام منابع مورد استفاده در مقاله باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده در فهرست مرجع ذکر شوند.
بورسیه از انواع سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. شیوه استناد مورد نیاز رشته آنها باید برای محققان آشنا باشد و با دقت دنبال شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
در یک نسخه خطی، بررسی‌کننده سرقت ادبی می‌تواند مواردی از سرقت ادبی را شناسایی کند. ابزارهای آنلاین بررسی سرقت ادبی برای محققان در دسترس است. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را تشخیص دهند. محققان می توانند قبل از ارسال نسخه خطی، سرقت ادبی را با استفاده از چک کننده سرقت علمی شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
در بازنویسی، شما ایده ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بازگو می کنید. هنگام بازنویسی باید مراقب بود که معنای نویسنده اصلی تغییر نکند. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که عبارت است از استفاده از کلمات یا ساختار جملات شخص دیگری اما تغییر جزئی آنها.
ترجمه باید به زبان خود محقق و با ساختار جمله خود انجام شود. علاوه بر این، فهرست های مرجع و استنادهای درون متنی باید به درستی به اثر نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسنده اصلی در مورد آثارش توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر می شود می تواند به جلوگیری از سرقت ادبی کمک کند. رعایت قوانین و مقررات کپی رایت برای محققان بسیار مهم است تا از هرگونه نقض سهوی اجتناب کنند. محقق ممکن است برای استفاده از آثار یا فرم های خاص در برخی موارد به اجازه نیاز داشته باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
در مقالات علمی، اجتناب از سرقت ادبی با استفاده از کلمات خود بسیار مهم است. هر زمان که محققان کار یا ایده های دیگران را ارائه می دهند، باید آنها را بازنویسی کنند. لازم است که در اطراف نقل قول های مستقیم علامت نقل قول قرار داده شود تا نویسنده اصلی بتواند به درستی اعتبار داشته باشد. هنگام جمع بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای مقالات علمی، حفظ سوابق دقیق منابع ضروری است. تمام منابع و اطلاعات مربوطه، مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه، باید توسط محققان نگهداری شود. منابع باید از این اطلاعات در یادداشت های پایانی مقاله جمع آوری شود. نگهداری سوابق دقیق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و از انتساب مناسب همه منابع اطمینان حاصل کنند.
کار خود را مرور کنید
پژوهشگران باید مطمئن شوند که کارشان به درستی اعتبار داده شده است و از سرقت ادبی قبل از ارسال نسخه خطی اجتناب شده است. نسخه خطی را برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح کنید. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از اینکه اثر منفی بر نسخه خطی داشته باشد شناسایی و تصحیح کنند.
Result
جامعه علمی سرقت ادبی را جرمی جدی می‌داند که می‌تواند منجر به رد نسخه‌های خطی، آسیب به شهرت، مشکلات حقوقی و ابطال مدرک شود. سرقت ادبی در مقالات علمی بسیار قابل پیشگیری است اگر محققان انواع، پیامدها و بهترین شیوه ها را درک کنند.
محققان باید استنادهای مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، نوشتن با کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود را قبل از ارسال در نظر بگیرند.
مجلات علمی همچنین برای نظارت بر یکپارچگی تحقیقات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت ادبی به داوران متکی هستند. برای شناسایی موارد سرقت ادبی و اطمینان از اینکه نسخه خطی با بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی مطابقت دارد، داوران از چندین ابزار از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
استانداردهای برتر صداقت و اصالت دانشگاهی باید توسط محققان در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ شود. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت تحقیقات علمی کمک کنند.